Wie verteld mij hoe?
Lopen, lopen, lopen,
tot aan de horizon
Gedachten laat ik achter
ze wegen wel een ton
Loslaten zeggen ze
laat 'm gaan
Maar hoe doe ik dat
want ik kan dit niet langer aan
Emoties komen en gaan
wisselen elkaar af
Soms zo vreselijk heftig
Dat ik ga van lopen naar draf
Rennen, rennen, rennen,
steeds harder ga ik ervan door
Net zo lang tot die gedachten
mijn hoofd verlaten hoor
Of zal ik maar gaan wandelen
even in de buitenlucht
Misschien dat dan mijn hoofd tot rust komt
ik laat een diepe zucht..............
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Dinsdag, maart 22, 2011 13:06 |
| sterkte, mooi gedicht ook,Y. | |
| Mamke: | Dinsdag, maart 22, 2011 12:18 |
| Dat klopt inderdaad janny, heel veel meer, problemen, hele grote problemen heeft mijn zoon en wil geen hulp.... En dan kan je als moeder van alles willen, maar het houdt dan gewoon op... En voor mijn eigen bestwil is het beter om los te laten, maar GOD wat is dat moeilijk... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mamke | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||