Dat Plekje.
Dat plekje.
Verborgen tussen eeuwenoude bomen
midden in de olijvenhof van Gethsemané
ligt er dat plekje waar Hij bloedde
en niemand leed er met Hem mee.
Zijn volk, zijn vrienden moesten lossen
de strijd , de pijn, ’t bestemde doel
dat zij niet zagen noch begrepen
zij sliepen….weg van Zijn gevoel.
’t Al om Hem heen bleef zich verzetten
tegen wat God had voor bestemd
’t verzoenend lijden om te redden
zij hebben zich toen afgewend.
Sta op…Hij kan het slapende niet bieden
Zijn bloed druppelde hier in de hof
mengde zich met het bloed van allen
in Hem werd zo ons kwaad tot lof.
Die pijn die kunnen wij niet dragen
wij laten los, doch Hij ging door
Hij kent ons , wilde ons verlossen
en plaatste ons op ’t levensspoor.
Zijn kruisgang kon Hij niet ontlopen
Gods wil geschiede ondanks smart
Hij leidde ons over de dood heen
droeg ons in liefde in Zijn hart.
th
Verborgen tussen eeuwenoude bomen
midden in de olijvenhof van Gethsemané
ligt er dat plekje waar Hij bloedde
en niemand leed er met Hem mee.
Zijn volk, zijn vrienden moesten lossen
de strijd , de pijn, ’t bestemde doel
dat zij niet zagen noch begrepen
zij sliepen….weg van Zijn gevoel.
’t Al om Hem heen bleef zich verzetten
tegen wat God had voor bestemd
’t verzoenend lijden om te redden
zij hebben zich toen afgewend.
Sta op…Hij kan het slapende niet bieden
Zijn bloed druppelde hier in de hof
mengde zich met het bloed van allen
in Hem werd zo ons kwaad tot lof.
Die pijn die kunnen wij niet dragen
wij laten los, doch Hij ging door
Hij kent ons , wilde ons verlossen
en plaatste ons op ’t levensspoor.
Zijn kruisgang kon Hij niet ontlopen
Gods wil geschiede ondanks smart
Hij leidde ons over de dood heen
droeg ons in liefde in Zijn hart.
th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, maart 30, 2011 17:36 |
| helemaal alleen gevoeld moeten waken, niet weten hoe je daar doorheen zal raken dan met deze die dit al deed. hans |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, maart 28, 2011 13:44 |
| Weer een mooi gedicht om over na te denken Teun in deze bezinningstijd en Zijn kruisgang. Ook de dierbare plekjes dichtbij ons waar geluk en verdriet gedeeld is, zelfs over de dood heen, draag ik met liefde in mijn hart. Zonnige lentedag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||