~* uitkijkend over zee *~
Uitkijkend over zee,
op een berg rotsen,
frisse avondwater kust mijn voeten,
showt schoon al haar trotsen,
zachte avondwind,
laat mijn haren wuiven,
speelt een zacht deuntje,
doet het water opstuiven,
Sierlijk deelt de maan mede,
dat het tijd is om te gaan,
geeft een goude gloed aan mijn haren,
fluisterd dat hij er morgen weer zal staan,
Toekijkend hoe de zee mijn sporen uitwist,
frisse wind geeft me kippenvel,
terwijl de zee mijn voeten kust,
zeg ik vaarwel.
Reacties op dit gedicht
| Raar mie: | Vrijdag, mei 10, 2002 19:37 |
| wooooowwww, knap verwoord ben sprakeloos, verbijsterd door de schoonheid van je gedicht greetz raar mie |
|
| petrarcus (robert17): | Zondag, mei 05, 2002 08:59 |
| hmmm mooi... | |
| darkmind: | Zaterdag, mei 04, 2002 23:40 |
| mooi gedicht mysterieus einde groeten knuffel Hendrik |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||