Leef. 3
't was al gedaan, nog voor ik kwam
en restte nog het tragisch tellen
van seconden, en dagen
maar alles bleef eender hier.
Geluk was voor de vreemden
die huisten in m'n hart en zij sloegen
met hamers de kamers stuk, dat vals geluk
van toch te mogen voelen.
Ik kende te goed de messen zonder kapjes,
de peuken zonder filter, het glas uit verband
-heb zowaar mijn ziel verpand maar wat dan?
't Was toch al gedaan, nog voor ik kwam.
Reacties op dit gedicht
| Mamsiemomo: | Woensdag, maart 30, 2011 19:20 |
| Heftig.. | |
| entropy: | Woensdag, maart 30, 2011 00:32 |
| Ja, ditmaal ben ik het wel met mucho eens. | |
| mucho*s rampenplan: | Dinsdag, maart 29, 2011 22:02 |
| treffend je weet niet wat je leest je weet niet wat je voelt en voordat je weet, is het weer voorbij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erwin. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||