waarom?
waarom?
ik kwam je opzoeken in het ziekenhuis
toen ik je daar zag had ik pijn
pijn in jouw plaats
je was zo mooi
en daar lag je,mager
bijna kaal
opeens liep mijn moeder rennend weg
ik was klein
ik vroeg me af waarom mama wegliep
toen kwam een dokter
toen begreep ik het
je was weg
je had ons verlaten
ik heb je je laatste adem zien uitblazen
ik weet dat het het beste voor je was
geen pijn meer
maar voor ons was het pijn meer
waarom heb je ons toen verlaten?
soms zeg ik dat het mijn schuld was
als ik niet was gekomen
was je misschien niet weg
ik weet dat het mijn schuld niet is
maar diep vanbinnen
geef ik me de schuld
ik heb nooit echt afscheid kunnen nemen
en dat zal ik nooit kunnen doen
dat wil ik niet
jij blijft eeuwig in mijn hart
jij gaat daar nooit meer uit
ik mis je en hopelijk tot binnenkort
ik kwam je opzoeken in het ziekenhuis
toen ik je daar zag had ik pijn
pijn in jouw plaats
je was zo mooi
en daar lag je,mager
bijna kaal
opeens liep mijn moeder rennend weg
ik was klein
ik vroeg me af waarom mama wegliep
toen kwam een dokter
toen begreep ik het
je was weg
je had ons verlaten
ik heb je je laatste adem zien uitblazen
ik weet dat het het beste voor je was
geen pijn meer
maar voor ons was het pijn meer
waarom heb je ons toen verlaten?
soms zeg ik dat het mijn schuld was
als ik niet was gekomen
was je misschien niet weg
ik weet dat het mijn schuld niet is
maar diep vanbinnen
geef ik me de schuld
ik heb nooit echt afscheid kunnen nemen
en dat zal ik nooit kunnen doen
dat wil ik niet
jij blijft eeuwig in mijn hart
jij gaat daar nooit meer uit
ik mis je en hopelijk tot binnenkort
Reacties op dit gedicht
| Jet van keken: | Zondag, mei 05, 2002 13:34 |
| Dat zou je Oma niet willen, dat je dat zou doen. De dood komt altijd op "zijn" tijd. Daar heb jij geen schuld aan. Wees blij dat je daar,dan tenminste nog bij was. Hou haar maar in je hart, en laat haar maar, trots op je zijn. Doe geen domme dingen, jessica. Heel veel sterkte. Liefs Jet |
|
| Mariekuh: | Zondag, mei 05, 2002 00:36 |
| Je moet het voor jezelf een plaats geven want je gaat er onderdoor. Het is heel moeilijk ik weet het maar het is wel nodig Je zal haar nooit vergeten en het is jou schuld niet!! Mensen gaan in het leven of je wil of niet het gebeurd heel onverwachts Je moet niet een einde aan je leven geven als het je tijd nog niet is Ik weet ook wel dat je je oma mist en haar bij je wil hebben maar geef haar een plaats in je hart die rust verdient Ik denk dat je oma dat ook zo wil K |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jessica | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||