Vervluchtigen
Wolken van gedachten zijn tot droogijs geworden,
aan de grond gehouden door verstarring die niet wil wijken.
Ruimten van vrijheid zijn in enge geest gekooid,
gebonden aan regels en conventie.
De eeuw van onderkoeling,
de ijstijd die als uniforme ijsklomp
over verdwaasde hoofden walst.
Het wachten is op zachtheid als warmtebron,
ter sublimatie van bevroren dromen.
aan de grond gehouden door verstarring die niet wil wijken.
Ruimten van vrijheid zijn in enge geest gekooid,
gebonden aan regels en conventie.
De eeuw van onderkoeling,
de ijstijd die als uniforme ijsklomp
over verdwaasde hoofden walst.
Het wachten is op zachtheid als warmtebron,
ter sublimatie van bevroren dromen.
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, juni 16, 2014 16:11 |
| Zeer goed geschreven. | |
| windwhisper: | Woensdag, maart 30, 2011 07:55 |
| erg intens met zoveel diepte lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||