Help!!
Rennend,
gillend.
Hijgend,
schreeuwend.
Ik ren door de straten,
niemand die me horen kan?
Help,
red me.
Help,
iemand!
Niemand is hier,
niemand kan me horen.
Nee,
niet doen.
Nee,
asjeblieft.
Geluiden om me heen,
handen die me grijpen.
Laat me gaan,
auw.
Pijn,
schaamte.
Het heeft me te pakken,
vechtend om los te komen.
Tranen,
woede.
Haat,
vernedering.
Het achtervolgt me,
het laat me niet los.
Zelfs al is het zolang geleden,
diep in de nacht zoekt het me weer op.....
gillend.
Hijgend,
schreeuwend.
Ik ren door de straten,
niemand die me horen kan?
Help,
red me.
Help,
iemand!
Niemand is hier,
niemand kan me horen.
Nee,
niet doen.
Nee,
asjeblieft.
Geluiden om me heen,
handen die me grijpen.
Laat me gaan,
auw.
Pijn,
schaamte.
Het heeft me te pakken,
vechtend om los te komen.
Tranen,
woede.
Haat,
vernedering.
Het achtervolgt me,
het laat me niet los.
Zelfs al is het zolang geleden,
diep in de nacht zoekt het me weer op.....
Reacties op dit gedicht
| kochansky: | Zondag, mei 05, 2002 15:05 |
| heel mooi omschreven. Vergeten zal je het nooit, maar de pijn zal na verloop van tijd steeds minder worden als je het maar een plaats kan geven. Het is heel moeilijk, dat weet ik. Ik heb bewondering voor de mensen die het lukt. Sterkte. | |
| Mariekuh: | Zondag, mei 05, 2002 01:26 |
| En het blijft je achtervolgen als je het geen plaats geeft ook al is het zo moeilijk heel veel sterkte en zet hem op Knuzzie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: KnoppieHilton | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||