Vanuit het station te
Oostende verdween ik
met de noorderzon
kraampjes voorbij van
scampi’s en mosseltjes
en andere voedzame
produkten van de visserij
naar de badminton op
het strand waar ik het
geluk van kinderen zag
die waren bruingebrand
en die vol waaghalzerij
in de branding zwommen
tussen zeewier en
duinzand.
Maar ik keek vanop de
pier met een afstand
nam nog een sandwich
uit m'n picknickmand
En ook al leek ik een
beetje op een dooie pier
eentje aan de zelfkant
ik beleefde plezier als
'n hond zonder leiband !