Ik weet het nog precies

Ik weet het nog precies

Ik weet het nog precies

die ene speciale dag

Er was niets bijzonders aan

alleen dat jij in mijn armen lag

Al zo ontzettend lang geleden

je was amper twee jaar

Je huilde om waar je mama was

maar opeens was onze band daar

Nu zoveel jaren later

is er niets over van toen

Ik kan niet meer wensen

dan dat we het over konden doen

De tijd is voorbij gegaan

maar ik mis je elke dag

Denkend aan het verleden

toen jij mij nog als je grote zus zag

Geschreven door

anne(22)

0

Reacties op dit gedicht

anne(22) vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

roosjerood:	Woensdag, april 06, 2011 18:27
stilmakend mooi

youkie:	Woensdag, april 06, 2011 17:52
een prachtig verhaal liefs

Over dit gedicht

Auteur: anne(22)
Gecontroleerd door: Erwin
Gepubliceerd op: 06 april 2011
Thema's: [Familie] [Verdriet] [Gemis]