Abacus
Het wisselen van de wacht gaat
in trage maar gecontroleerde pas.
Landschappen trekken voorbij
door bevlogen ramen van
immer ontregelde patronen.
Waar denk je aan?
Zijn het vrije gedachten
als vrucht van je ziel,
of de snelle schakelingen
achter je blinde netvlies?
Tart je logica als zegening
van een biologisch telraam,
of denk je liever helemaal niet?
in trage maar gecontroleerde pas.
Landschappen trekken voorbij
door bevlogen ramen van
immer ontregelde patronen.
Waar denk je aan?
Zijn het vrije gedachten
als vrucht van je ziel,
of de snelle schakelingen
achter je blinde netvlies?
Tart je logica als zegening
van een biologisch telraam,
of denk je liever helemaal niet?
Reacties op dit gedicht
| nachtbrakertje: | Woensdag, april 13, 2011 07:27 |
| haha ik denk helemaal niets! :D nee is een mooi gedicht deez |
|
| Godvader: | Woensdag, april 13, 2011 01:01 |
| nou heb ik er een paar van je gelezen en vind je filosofische ondertoon bij vlagen heel sterk...telkens wanneer je als lezer ergens comfortabel tegen aan leunt word onderuitgehaald gr. G |
|
| ela: | Woensdag, april 13, 2011 00:44 |
| Het telram geeft als resultaat, oneindig. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2011 | ||
| Thema's: | ||