Elfenbankje 6
in het ochtendgloren
neem ik weer plaats
op het bankje
onder de oude eik
voel me als snel
thuis
in
Droomland
Mandolientje
is op een heel dikke tak gaan zitten
ze is dol op de oude eik
ze schikt haar gouden kleedje
de wind
als grootste vriend
van de eeuwenoude boom
houdt even de adem in
dan begint de eik te vertellen
over het kleine mensenmeisje
dat zeker zo'n honderd maanjaren gelee
in het bos verdwaalde
en uiteindelijk
uitgeput en hongerig
tegen zijn nog wat jongere stam
kwam zitten
ze huilde dikke tranen
het was een lief ding
beaamde de wind
met pikzwarte krulletjes
donkere oogjes
ze droeg een rood jurkje
en zwarte lakschoentjes
ze had erge dorst
en had wat water uit de beek gedronken
ze was papa en mama kwijt geraakt
toen ze vooruit huppelend
achter een blauw vogeltje
aangegaan was
vertelde ze aan de eik
en toen kon ze papa en mama
niet meer vinden
ze had geroepen
en gezocht
en nu was ze zo moe
haar rode kleedje
was stuk gegaan
haar voetjes deden zo zeer
dikke tranen biggelden
over haar wangetjes
lieve hemel
Isadora de heks
de oude eik wist het zeker
die had weer eens
een van haar streken uitgehaald
zich omgetoverd
in een blauw vogeltje
om het kleine meisje te pakken te krijgen
het was immers bijna tijd
voor de heksenkring
en eenmaal
in de honderd maanjaren
werd er een nieuw
heksenkleed gesponnen
van zwarte meisjesharen
dus had de eik
met de wind
het plan bedacht
om het meisje te redden
maar daarvoor
zou ze wel
in zijn stam moeten komen wonen
en nooit meer terug kunnen
naar papa en mama
voorzichtig had toen
de wind
het hummeltje
opgetild en tussen de takken
laten verdwijnen
het leek of ze er nooit was geweest
alleen aan de voet van de eik
lag een parelkraaltje
de wind die het zag
rolde het
in het water
waar het verdween
naar de bodem
Mandolientje
had met grote ogen zitten luisteren
ze wilde zoveel vragen
maar bleef stil zitten
de eik was immers nog niet uitverteld
Reacties op dit gedicht
| Mady: | Vrijdag, april 15, 2011 19:01 |
| ben benieuwd voor het vervolg ervan Cobie, liefs |
|
| verhavert: | Vrijdag, april 15, 2011 16:54 |
| heerlijk vanavond lees ik de elfenbankjes bij prettig weekend |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 15, 2011 12:26 |
| Wanner ga je een echt sprookjesboek schrijven Cobie, je hebt het in je hoofd en in je vingers. Erg leuk en spannend weer. Zonnige middag met liefs Anneke |
|
| nachtbrakertje: | Vrijdag, april 15, 2011 10:06 |
| goeiemorgen, ik blijf je sprookje volgen, vind dit knap gedaan, gr moi | |
| Oorlam: | Vrijdag, april 15, 2011 08:19 |
| :) | |
| trucker klaas: | Vrijdag, april 15, 2011 08:09 |
| herinneringen vanuit de jaarringen een fraaie stam-tafel ;) goedemorgen ,klaas |
|
| zomerkind: | Vrijdag, april 15, 2011 08:00 |
| mooi zo;n elfenbankje:) mag k naast je komen zitten:) liefs eddie |
|
| roosjerood: | Vrijdag, april 15, 2011 07:54 |
| prachtig ,het is alsof je in een sprookjesbloek duikt ''s avonds voor het slapen gaan | |
| youkie: | Vrijdag, april 15, 2011 07:04 |
| goede morgen prachtig je verhaal fijne dag liefs dikke kus |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, april 15, 2011 06:32 |
| Wat een heerlijk schrijven weer!!Goede morgen!! | |
| Godvader: | Vrijdag, april 15, 2011 06:22 |
| haha bravo!..hoe kom je toch aan al die inspiratie om zo''n uitgebreidt sprookje neer te zetten goedesmorgens Yoeri |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2011 | ||
| Thema's: | ||