De kardinaal
In de kathedraal
weerklinken
zijn doodzonden
eensgezind
uit de monden
der verdwaalden.
Tot zijn sermoen
overkookt en hij
met de wierook
van zijn visioen
nederdaalt
om het bisdomme
rijk te maken.
Zacht
als een lammetje
offert hij daarvoor
zijn vlees en bloed.
En bidt vlammend
nog een weesgegroet.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, april 18, 2011 09:08 |
| Niet alleen maar goed in rijm gezet; scherpe inhoud hoor! Groet, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2011 | ||
| Thema's: | ||