De bruiloft.
Er zijn bloemen, al mijn vrienden
drinken met z'n tweeën koffie en cake.
Slingers hangen naast stroppen en koppen
uit een verleden dat zich ongekend strooide
over de plavuizen. Er hangt wat rook
in het dal.
Er klinkt muziek, metal, magere muzikanten
maar verder is het stil terwijl de kist
het graf ingedragen wordt. Niemand huilt,
tranen horen niet bij een bruiloft.
Reacties op dit gedicht
| dicht: | Zondag, april 17, 2011 23:10 |
| iets om bij stil te staan het is eens maar nooit meer en de deksel ging op het kistje we blijven |
|
| spring-in-het-veld: | Zondag, april 17, 2011 22:50 |
| haha Erwin, betrapt! hehe...eindelijk een dingetje ontdekt om jou te mee te plagen haha..cake drinken, ik werd meteen hyper kijk eens? poing poing poing (a) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erwin. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2011 | ||
| Thema's: | ||