jou zoen ik daden
ik beschilder je
met suiker, breek
't verleden als jij
nog maar hier bent
en nergens nog
verspilde tijd
jou zoen ik daden
uit je ogen, lief
in ’t zonlicht
onder doodse stilte
en in ’t woordenloze
wentelt zich spraak
steeds wanneer ik
aan rode zeeën denk
hoop ik mij oeverloos
te meten op zacht zand
jouw hart te zien dansen
met ’t mijne
en verdrink
in eigen harteklop.
sunset 23-04-2011
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht66: | Woensdag, april 27, 2011 22:58 |
| Wat prachtig! Liefs |
|
| nana: | Zaterdag, april 23, 2011 20:36 |
| moooi! | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, april 23, 2011 11:18 |
| prachtig wr |
|
| leeuwtje1951: | Zaterdag, april 23, 2011 10:49 |
| wauw .. groetjes | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2011 | ||
| Thema's: | ||