Uitgezonden
Hij was een stoere jongen
hij was een Jan Soldaat
die soms in vreemde landen
een potje vechten gaat.
Hij vocht vol overtuiging
voor volk en vaderland
hij gaf ze daar van Jetje
in dat vreemde land.
En als hij dan naar huis ging
de vreemde daar verliet
dan bleef zo’n land weer achter
met moeders vol verdriet.
hij was een Jan Soldaat
die soms in vreemde landen
een potje vechten gaat.
Hij vocht vol overtuiging
voor volk en vaderland
hij gaf ze daar van Jetje
in dat vreemde land.
En als hij dan naar huis ging
de vreemde daar verliet
dan bleef zo’n land weer achter
met moeders vol verdriet.
Reacties op dit gedicht
| leeuwtje1951: | Zaterdag, april 23, 2011 13:30 |
| inderdaad .. denk hetzelfde als regeboog .. en zeker als ze ouder worden .. dan komt het allemaal weer naar boven .. groetjessss | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, april 23, 2011 11:21 |
| en dan nog maar afwachten wat het bij hemzelf doet achteraf wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Henk van Zijp www.seipie.nl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2011 | ||
| Thema's: | ||