Ik lief je veel.
Ik zou willen huilen
maar de tranen
van jouw gemis
gaan niet verder
dan een kluwen
van woorden en zinnen
vol letters in chaos
van pijn en verdriet
tot vergeving maar boosheid
om het liefhebben
van ons samenzijn
en het "ik lief je veel"
dat we altijd zeiden
en beloofden
elkander hier of elders
terug te zien.
Ik zou willen
schreeuwen
tot ik schor ben,
niet meer praten kan
en ook niet hoef
uit te leggen
hoe diep dit gemis
mijn ziel doormidden
scheurt.
Ik had je willen zeggen
nog zoveel willen zeggen
dat ik het niet begrijp
dat ik het wel begrijp
dat ik je intens liefheb
dat ik -
toen je doodging
niet meer besta, binnenin.
Rust in vrede lieve soulmate.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zondag, mei 01, 2011 11:39 |
| indrukwekkend jouw schrijven machteloosheid veel sterkte wr |
|
| trucker klaas: | Zondag, mei 01, 2011 09:22 |
| sommige keuzes zijn onomkeerbaar :( en doen ondanks begrip toch veel pijn ... sterkte ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: My Life | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||