vragen aan jou
we zitten zo vol vragen,
vragen aan jou
vragen zonder antwoord
het is zo moeilijk te dragen
dit leven zonder jou
maar toch zullen we het moeten leren
want iets duisters hield jou in zijn macht
en jij zag nog maar één uitweg:
je pleegde zelfmoord.
het kwam zo onverwacht
zonder waarschuwing was je weg
en moeten wij het accepteren.
Maar hadden we het kunnen weten
Had ik iets kunnen doen of zeggen
om je tegen te houden?
Wat waren jou wanhoopskreten?
Kon je het nog maar uitleggen,
wat jou zover heeft gebracht
dat je je door niets liet tegehouden
Waarom heb je het gedaan?
Waar dacht je aan?
Wat ging er door je heen
op het moment dat je uit het leven verdween?
wat waren de achtergronden
en heb je nu je rust gevonden?
Wij blijven achter met onbeantwoorde vragen
Maar we zullen het leren dragen.
Omdat we ondanks alles wat jou daad vernielde
nooit zullen vergeten hoeveel we van je hielden
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Donderdag, september 18, 2014 22:00 |
| onbeantwoorde vragen zijn enorm moeilijk en blijven lang rondspoken (is mijn ervaring), als je het nodig hebt, mag je me altijd contacten. sterkte | |
| Hans Winter: | Dinsdag, mei 03, 2011 21:13 |
| wat kan je bewaren doorheen zijn achtergelaten daad, waar kwam hij het meest de mens die hij zijn kon nabij hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: carokiss |  
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||