Machomai
Veel te lang
keken bont en blauwe ogen je vragend aan
bijna smekend, om toch eens warme handen neer te leggen
en even dacht ik
dat je veranderen kon
dom was ik
een beetje later zag ik niets meer
dicht gehamerd, gebarsten en gebroken
verbleef ik in een ander bed
er hing rust en veiligheid
maar ook een irritante ziekenhuisgeur
en een beetje later bezocht ik jou tussen vier muren
een glazen wand scheidde ons
tranen die over jouw gezicht gleden
kon ik niet af wrijven
je had excuses en gebruikte ook je ziekte
opnieuw gaf ik je een kans, de zesde en de laatste keer
dacht ik
je volgde een agressiecursus
nam onder toezicht je medicatie in
en ik geloofde weer in jou
tot ik zelf belandde in de psychiatrie
onder de zware druk en een allerlaatste toetakeling
was ik uiteindelijk bezweken
ik was ontzettend bang en zonderde me volledig af
tot je mij wel verplichtte om er op ontslag te gaan
je begon me thuis te bestelen van alles wat ik lief had
levende wezens ontvoerdde je
ja, jij hebt me een stempel gegeven
die ik nog steeds draag
daarom moedig deze naam Machomai-
"ik zal vechten"
en daar ben ik nog steeds mee bezig
keken bont en blauwe ogen je vragend aan
bijna smekend, om toch eens warme handen neer te leggen
en even dacht ik
dat je veranderen kon
dom was ik
een beetje later zag ik niets meer
dicht gehamerd, gebarsten en gebroken
verbleef ik in een ander bed
er hing rust en veiligheid
maar ook een irritante ziekenhuisgeur
en een beetje later bezocht ik jou tussen vier muren
een glazen wand scheidde ons
tranen die over jouw gezicht gleden
kon ik niet af wrijven
je had excuses en gebruikte ook je ziekte
opnieuw gaf ik je een kans, de zesde en de laatste keer
dacht ik
je volgde een agressiecursus
nam onder toezicht je medicatie in
en ik geloofde weer in jou
tot ik zelf belandde in de psychiatrie
onder de zware druk en een allerlaatste toetakeling
was ik uiteindelijk bezweken
ik was ontzettend bang en zonderde me volledig af
tot je mij wel verplichtte om er op ontslag te gaan
je begon me thuis te bestelen van alles wat ik lief had
levende wezens ontvoerdde je
ja, jij hebt me een stempel gegeven
die ik nog steeds draag
daarom moedig deze naam Machomai-
"ik zal vechten"
en daar ben ik nog steeds mee bezig
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Zaterdag, mei 07, 2011 23:05 |
| sterkte Machomai B127 |
|
| switi lobi: | Zaterdag, mei 07, 2011 23:02 |
| Je draagt je naam in ere.. sterk! Liefs, switi lobi |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 04, 2011 15:34 |
| Luctor et emergo Ik wens je veel moed en kracht hiertoe. Lieve groet Anneke |
|
| Godvader: | Woensdag, mei 04, 2011 15:03 |
| oef...moeilijk om te lezen, maar wel een letterlijk een sterke naam inderdaad veel sterkte G |
|
| nachtbrakertje: | Woensdag, mei 04, 2011 10:57 |
| een mooie naam dus | |
Over dit gedicht
| Auteur: Machomai | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||