Wie hij ooit was.
Een man,... daar in de spiegel.
Niet meer de jongen die hij ooit was.
Ogen donker en wangen zo diep dat er een schaduw in ligt.
Niet meer de jongen die hij ooit was.
Huid ruw, vol met rimpels.
Niet meer de jongen die hij ooit was.
Gezien wat hij ons wil besparen.
Niet meer de jongen die hij ooit was.
Jaren later, maar zal nooit de jongen zijn die hij ooit was.
Wat rest zijn nog vragen, is zelfs vergeten wie die jongen ooit was.
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Donderdag, mei 05, 2011 18:22 |
| ontroerend mooi geschreven. Blij dat ik nog even kwam lezen. vriendelijke groet, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dylie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||