...verradelijk water...
de hemel huilt
laat kleuren verbleken
onder een grijs wolkendek
een schip slaat op de rotsen
door verradelijk water
diep in de nacht
de zon breekt zachtjes door
stralen bereiken de aarde
de kleuren oplichtend
gestreeld door de zon
bloeit de wereld weer op
duistere tijden vergetend
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Donderdag, mei 09, 2002 12:46 |
| Tergende nachten, ik weet er alles van. 'What's in a name' hé. Sterk verwoord. Groetjes. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: louise | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||