Kwijt.
Ik ben je kwijt geraakt gewoon midden op de straat, ik wil je weer terug maar misschien is het nu te laat.
Misschien is onze trots gestegen, naar een niveau waar we allebei niet bij kunnen.
Maar lieve schat ik zal jou mijn leven gunnen.
Ik heb er nooit aan gedacht hoe het is zonder jou, maar nu weet ik dat ik zielsveel van je hou.
Maar alles wat we van het leven weten, moet je niet vergeten.
2011
Reacties op dit gedicht
| dicht: | Dinsdag, mei 10, 2011 16:40 |
| midden op straat?? het moet niet gekker worden! |
|
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, mei 10, 2011 16:24 |
| mooi gedicht je komt die gene vast wel weer tegen liefs I.B |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hoboceline,, | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||