Vaglinia
't is niet meer dan verstrijken,
vertikken van tijd in traag teneur
tot de regen de straten spoelt.
't Is niet meer dan dat.
Klinkt nog door in minzaam minnen
uit herinnering geleefd zijn namen
langer dan langst vergetelheid
en ook ik tot letters verworden.
Maar kijk, daar brandt nog licht
van duizend sterren aan d'hemelrand
wacht een jongen, in zijn rust gelaten
tot je komen zult, jij komen zal.
Reacties op dit gedicht
| - Suus -: | Dinsdag, mei 17, 2011 07:04 |
| Moooi, vooral die laatste strofe, heerlijk! | |
| milamber: | Maandag, mei 16, 2011 23:59 |
| Hier had je ook gewoon ''de hemelrand'' kunnen doen, in je andere dichtje kwam je ermee weg. Verder erg mooi opgebouwd en sterk einde. | |
| ijsbloem: | Maandag, mei 16, 2011 21:43 |
| vaag langzaam begint het te dagen:) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erwin. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||