Het
Een “misverstand” zoals men dat zegt,
is uitgedraaid tot een heus gevecht.
Ze probeerde zich te verweren, enkele klappen lukten wel,
maar het ging haar allemaal veel te snel.
Met zijn ruwe handen om haar keel gewrongen,
kwam er geen lucht meer door haar longen.
Haar hart ging even sneller slaan,
maar dan opeens was het gedaan.
Hij liet los en viel neer op de grond.
Zijn handen vuurrood en een bloedsmaak in zijn mond.
Na het uitwissen van zijn sporen kon hij weggaan.
Toen lag daar in de schemering van de maan
een lichaam, een lichaam van een vrouw.
Een jong persoon die helemaal nog niet sterven wou.
is uitgedraaid tot een heus gevecht.
Ze probeerde zich te verweren, enkele klappen lukten wel,
maar het ging haar allemaal veel te snel.
Met zijn ruwe handen om haar keel gewrongen,
kwam er geen lucht meer door haar longen.
Haar hart ging even sneller slaan,
maar dan opeens was het gedaan.
Hij liet los en viel neer op de grond.
Zijn handen vuurrood en een bloedsmaak in zijn mond.
Na het uitwissen van zijn sporen kon hij weggaan.
Toen lag daar in de schemering van de maan
een lichaam, een lichaam van een vrouw.
Een jong persoon die helemaal nog niet sterven wou.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: JiiLLKe | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||