De laatste keer
Voor de laatste keer na het borrelen lig ik laat in mijn ouderlijk bed,
voor de laatste keer dat mijn vader vast nog halfwakker oplet.
Of zijn dochter wel veilig thuisgekomen is,
zoveel dingen voor de laatste keer, ik weet dat ik het nu al mis.
De kleine dingen van samen zijn,
gesprekken met mijn ouders, zo fijn.
Gewoon, de dingen waarvan je weet dat ze er niet zijn als je niet meer met elkaar leeft,
en tegelijk weet ik dat het goed is voor alle partijen, dat is wat me rust en kracht geeft.
Ontzettend dankbaar ben ik voor alle mooie momenten die ik hier heb meegemaakt,
er zijn veel momenten die me diep hebben geraakt.
Maar ik weet, het is tijd om op eigen benen te gaan staan,
en van mijn lieve ouders kan ik altijd op aan.
Mooie momenten zullen blijven, hooguit anders zijn,
en daarom is de deur dankbaar dichtdoen hartstikke fijn.
voor de laatste keer dat mijn vader vast nog halfwakker oplet.
Of zijn dochter wel veilig thuisgekomen is,
zoveel dingen voor de laatste keer, ik weet dat ik het nu al mis.
De kleine dingen van samen zijn,
gesprekken met mijn ouders, zo fijn.
Gewoon, de dingen waarvan je weet dat ze er niet zijn als je niet meer met elkaar leeft,
en tegelijk weet ik dat het goed is voor alle partijen, dat is wat me rust en kracht geeft.
Ontzettend dankbaar ben ik voor alle mooie momenten die ik hier heb meegemaakt,
er zijn veel momenten die me diep hebben geraakt.
Maar ik weet, het is tijd om op eigen benen te gaan staan,
en van mijn lieve ouders kan ik altijd op aan.
Mooie momenten zullen blijven, hooguit anders zijn,
en daarom is de deur dankbaar dichtdoen hartstikke fijn.
Over dit gedicht
| Auteur: Danielle Smit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||