Hemelvaart.
’t Is iets als afdaling na uitvaart
afscheid van die je liefde schonk
voor goed nu uit je zicht verdwenen
doch ’t wonder dat hier verder klonk
is wel de wijze van dit afscheid
omhoog gevaren voor hun oog
verbijsterd hebben zij staan staren
naar deze Hemelse proloog.
De stilte en verstarde houding
verbrak de engel blinkend wit
zoals Hij rees , zal Hij wederkomen
weer op de wolken, zelfde outfit.
Keer terug , vertel het in de wereld
doch wacht eerst op de Heil’ge Geest
die Christus over je zal storten
opdat de aarde de hemel leest.
Ontroerd en bijna niet begrijpend
daalde zij af en klommen op
Jeruzalem lag voor hun ogen
zoals een Goddelijk top.
Zo vol verrukking van het ziende
wacht nu de wereld op haar Heer
wanneer Hij terugkeert op de wolken
Alleen de Vader weet wanneer.
Zo zullen wij met die ons dierbaar waren
eens opgaan naar het Nieuw Jeruzalem
nu mogen wij in geloof die ademhalen
en vol verlangen luist’ren naar Zijn Stem.
th.