wat er ook gebeurt
het is het glinsteren aan oevers
langs paden en achter elke boom
een gevoeld fladderen, een schreeuwen
(het lijkt alsof je een kater
op zijn staart hebt getrapt)
aan de hemel glimmen waterdruppels
en fonteinen stijgen schemerend
naar groene hoogtes; luister
de bergstroom waar geen bergen staan
stapelt koude stenen
tot een huis; en op het einde
heffen wij handen, zweren
dat wat er ook gebeurt
wij lieven.
sunset 03-06-2011
Reacties op dit gedicht
| town called malice: | Vrijdag, juni 03, 2011 14:23 |
| Heel fijn schrijven. Alleen koud had ik liever warm gezien o.i.d. Graag gelezen! | |
| LetMeThink: | Vrijdag, juni 03, 2011 10:38 |
| Woow, echt prachtig geschreven! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, juni 03, 2011 10:35 |
| graag gelezen weer!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||