Wil je terug
nu wil je niets meer van me weten
mijn eigen schuld …
Ik wil je zo graag terug
het spijt me om wat ik deed
vergeef me
alstublieft
het doet zoveel pijn
je kwijt te zijn …
Kom terug
ik heb nu al lang
genoeg gesmeekt …
laat iets van je horen
alstublieft …
Je gezicht is uit mijn geheugen
je stem kan ik me niet meer herinneren
wordt het niet tijd
dat het allemaal terugkomt?
Ik wil je weer in mijn leven
mailen, berichten, bellen
dat was toch een leuke tijd
Het spijt me echt …
hoeveel keer nog
voor je het aanvaard
en me vergeeft?
ik wil het zo graag …
Neem alstublieft
ga naar je mailbox, je telefoon
en neem terug contact met me op
zeg dat je me vergeeft
dat jij ook mij terug in je leven wilt …
Alstublieft …
het is zo moeilijk te aanvaarden
dat je niet meer in mijn leven bent …
ik wil je er zo graag terug in …
*over die ex-leerkracht: ik weet: ik schrijf veel gedichtjes erover (ik heb er nog 50) maar het is omdat het me zo'n pijn doet ...*
Reacties op dit gedicht
| ela: | Dinsdag, juni 21, 2011 21:43 |
| Jezelf pijnigen heeft geen enkele zin, je verlengd de pijn terwijl de ander zich vermaakt. ela |
|
| zomerkind: | Dinsdag, juni 21, 2011 18:17 |
| nou laten we het hopen anootje::) liefs eddie |
|
| wervelende regenboog: | Dinsdag, juni 21, 2011 17:18 |
| o Anootje, laat het toch even los... je trekt nu energetisch teveel aan haar/hem... zo lukt het volgens mij niet... kan het verkeerd hebben, maar zo voel ik het... voel met je mee hoor... sterkte liefs wr |
|
| youkie: | Dinsdag, juni 21, 2011 17:15 |
| er over schrijven lucht al voor een deel op liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||