Kanker....
Kanker,
het lijkt een gevecht,
zegt men vaak heel oprecht.
Door onze angst,
door onze vrees.
Voor ons eigen lot,
nog het meest.
Edoch de mens die vreest,
houdt vaak afstand,
of leeft in angst,
zijn verstand te verliezen.
Zou er dan toch een standvastige
liefde zijn, dan stilt zij alle hartenpijn.
Zodat wij onbevreesd samen kunnen zijn!
het lijkt een gevecht,
zegt men vaak heel oprecht.
Door onze angst,
door onze vrees.
Voor ons eigen lot,
nog het meest.
Edoch de mens die vreest,
houdt vaak afstand,
of leeft in angst,
zijn verstand te verliezen.
Zou er dan toch een standvastige
liefde zijn, dan stilt zij alle hartenpijn.
Zodat wij onbevreesd samen kunnen zijn!
Reacties op dit gedicht
| Fari HS: | Woensdag, november 16, 2011 18:31 |
| IK heb respect voor jou beste Boomvader en voor je gedichten. Heel veel sterkte en licht in je al verlichte bestaan. Met groetje, |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, juni 30, 2011 18:15 |
| een ingrijpend gebeuren gepaard gaand met angst en verdriet sterkte hgr wr |
|
| ijsbloem: | Donderdag, juni 30, 2011 17:38 |
| vreselijk ja, die angst zit er dan goed in vrees niet en heb lief:) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Boomvader Ruerd | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||