laatste groet
een crash, telefoon
je bent onderweg
eerste hulp verlenen
ik zoek naar info op het net
zie de beelden op tv
een dode, vele gewonden
mentaal zijn ze kapot
mensen gillen maar je hoort het niet
alleen beelden, geen geluid
gebroken kom je thuis
schuldig want je moet ze achterlaten
en je moet er 1 voorgoed laten gaan
praten, praten, praten
gelukkig is de opvang goed
maar de verslagenheid blijft
ongeloof in vele ogen
hoofden vol gedachten
monden vol onuitgesproken woorden
vandaag is de begrafenis
het laatste wat je voor hem kan doen
je wil het graag goed doen voor hem
en zijn nabestaanden
beperkte militaire eer
dat is afgesproken met de familie
maar dat is niet wat hij krijgt
hij krijgt alle militaire eer van zijn maatjes
een laatste groet
een laatste woord
rust zacht Christian!
(ter nagedachtenis van de militair die vorige week dindag is overleden bij het ongeluk op de A2 en zijn groep die vol ongeloof achterbleef)
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, juli 04, 2011 19:43 |
| geen groter eer dan die van je naaste maten, zij die zo te neer geslagen om jou ja omwille van jou des te meer gevoelig moeten groeten dit toch zelfs vergaten. hans |
|
| windwhisper: | Maandag, juli 04, 2011 15:28 |
| wat ontzettend lief deze ode en zeker die militaire eer te jong, te onverwacht heel veel sterkte aan alle nabestaanden en vrienden lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: one for the road |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||