Ik heb je nodig
In onze gesprekken klopt steeds een hart van liefde
kon ik maar zeggen wat ik voelde
en niet enkel het bange kind zijn
die holle handen heeft en soms van het leven weg zweeft
in mijn zelfdestructie vind ik zelfs geen troost meer
het is een onbeschrijfelijke leegte
een onherstelbare pijn
die steeds verder brandt
en ook al heeft 'het kind een naam'
de diagnose blijft beangstigend
en moeilijk te aanvaarden
een psychische aandoening die veel brokken maakt
die mijn hart bevriest
en mijn hersenen elktrocuteerd
de ziekte kan leiden tot de dood
ook al heb je dat dan weer zelf in de hand
(zeggen ze toch)
wat mij het meeste bang maakt
zijn de momenten dat ik niet mezelf ben
naast het feit dat ik niet mezelf kan zijn
kon ik maar zeggen wat ik voelde
en niet enkel het bange kind zijn
die holle handen heeft en soms van het leven weg zweeft
in mijn zelfdestructie vind ik zelfs geen troost meer
het is een onbeschrijfelijke leegte
een onherstelbare pijn
die steeds verder brandt
en ook al heeft 'het kind een naam'
de diagnose blijft beangstigend
en moeilijk te aanvaarden
een psychische aandoening die veel brokken maakt
die mijn hart bevriest
en mijn hersenen elktrocuteerd
de ziekte kan leiden tot de dood
ook al heb je dat dan weer zelf in de hand
(zeggen ze toch)
wat mij het meeste bang maakt
zijn de momenten dat ik niet mezelf ben
naast het feit dat ik niet mezelf kan zijn
Reacties op dit gedicht
| spring-in-het-veld: | Woensdag, juli 27, 2011 21:34 |
| ja,sterk geschreven, dan kan ik ook niet zeggen; blijf zo ver als je kan het dichtst bij jezelf, want dat is juist het grootste deel van het probleem? liefs, sihv |
|
| gewolkte: | Woensdag, juli 27, 2011 14:18 |
| mijn hemel, machomai dat is niet de makkelijkste weg ik gooi je een zak lantaarns op zonne-energie veel moed en geluk! |
|
| windwhisper: | Woensdag, juli 27, 2011 13:50 |
| Diep aangeraakt door dit schrijven, soms kan ik me dan zo machteloos voelen, omdat er geen woorden zijn die kunnen helen lieve groet en sterkte Cobie |
|
| teun hoek: | Woensdag, juli 27, 2011 13:40 |
| Kom tot Mij (Bijbel) en Ik zal rust schenken....het proberen waard toch. Ik bid het je toe. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Machomai | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||