'Anders'
Ik kom aangelopen op het plein
Nu nog stil, waar geen kinderen zijn.
Ik loop het lokaal in waar ze zo komen.
Tot nu toe kon ik er alleen maar over dromen.
Het eerste busje komt daar aan
Je ziet ze komen en weer gaan.
Kinderen komen daar uit , de 1 blij en de andere boos
Pffft. het lijkt wel een windhoos.
De bel klinkt en je ziet daar ogen op je gericht
En ziet hun denken : Help, wie is dat?
En ook daar tussen zie ik een bang gezicht.
Een verandering , dat is ook wat.
Deze kinderen hebben een stempel op hun rug.
dragen dit hun leven mee,
Soms zo rustig en soms zo wild als de zee.
En dan gaat de bel en stappen ze in de busjes terug
Nu nog stil, waar geen kinderen zijn.
Ik loop het lokaal in waar ze zo komen.
Tot nu toe kon ik er alleen maar over dromen.
Het eerste busje komt daar aan
Je ziet ze komen en weer gaan.
Kinderen komen daar uit , de 1 blij en de andere boos
Pffft. het lijkt wel een windhoos.
De bel klinkt en je ziet daar ogen op je gericht
En ziet hun denken : Help, wie is dat?
En ook daar tussen zie ik een bang gezicht.
Een verandering , dat is ook wat.
Deze kinderen hebben een stempel op hun rug.
dragen dit hun leven mee,
Soms zo rustig en soms zo wild als de zee.
En dan gaat de bel en stappen ze in de busjes terug
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Vrijdag, september 09, 2011 19:52 |
| ja Evita een bekend beeld wat je hier schetst is de wrange waarheid lieve groet x Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: 0o-evita-o0 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2011 | ||
| Thema's: | ||