veroordeeld
Samen door de jungle
van onechte gevoelens
die het alleen zijn
de dood in het bestaan brachten
waar de genegenheid nimmer bloeide
toen een onvruchtbare akker
van zon en regen verstoken bleef
en de twijfel
een diepe zucht slaakte.
van onechte gevoelens
die het alleen zijn
de dood in het bestaan brachten
waar de genegenheid nimmer bloeide
toen een onvruchtbare akker
van zon en regen verstoken bleef
en de twijfel
een diepe zucht slaakte.
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Woensdag, september 14, 2011 17:11 |
| ware poëzie graag gelezen vriendelijke groet, Fairouz |
|
| Just*mi: | Woensdag, september 14, 2011 10:50 |
| Wat mooi... | |
| windwhisper: | Woensdag, september 14, 2011 10:42 |
| tjonge chapeau!!!!!! |
|
| Godvader: | Woensdag, september 14, 2011 10:22 |
| een donker gedicht, tegen n felle achtergrond(letterlijk)..de gevoelens zijn meer dan herkenbaar verwoord gr. Yoeri |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johannijmeijer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2011 | ||
| Thema's: | ||