Ingetrapt
Ik ben erin getrapt, in jou.
Ik dacht dat jij altijd in mijn leven blijven zou.
Altijd maar gedacht, je laat me niet stikken.
Maar nu, kan ik die gedachten wel pikken.
Altijd maar gedacht, jij blijft bij mij.
Nu weet ik wel andere koekenij.
Altijd maar gedacht,ik kan op je leunen.
Maar nu, nu kan je me niet steunen.
Altijd maar gedacht dat jij mijn beste vriendin was.
Maar nu, nu huil een grote plas.
Kom terug nu, bij mij!
Dat is wat ik als laatste tegen je zei.
Kom terug Koekepannie.
Ik dacht dat jij altijd in mijn leven blijven zou.
Altijd maar gedacht, je laat me niet stikken.
Maar nu, kan ik die gedachten wel pikken.
Altijd maar gedacht, jij blijft bij mij.
Nu weet ik wel andere koekenij.
Altijd maar gedacht,ik kan op je leunen.
Maar nu, nu kan je me niet steunen.
Altijd maar gedacht dat jij mijn beste vriendin was.
Maar nu, nu huil een grote plas.
Kom terug nu, bij mij!
Dat is wat ik als laatste tegen je zei.
Kom terug Koekepannie.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Woensdag, september 14, 2011 19:47 |
| de keuken is het hart van het huis:) | |
| ellekva: | Woensdag, september 14, 2011 19:12 |
| mooi verwoord | |
| lotjejampotje: | Woensdag, september 14, 2011 17:49 |
| Jaah dat is wel waar ;-) | |
| Oorlam: | Woensdag, september 14, 2011 15:50 |
| nou ja jullie noemen elkaar wel leuk:) | |
| zomerkind: | Woensdag, september 14, 2011 15:29 |
| ja daar ben je mooi ingetrapt:) gr eddie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lotjejampotje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2011 | ||
| Thema's: | ||