Hier leg ik je neer,
op de bladeren, in de regen
en ik hoop dat je ooit eens wakker word
uit dat vreemde requiem van rare woorden.
Maar ik vermoed van niet.
Je kende mijn talen niet, herkende
mijn getallen niet en maande tot vergeten;
en nu de vergetelheid jouw ogen sloopt
stroomt mascara van jouw verkuste wangen.
Ik heb dit nooit gewild
en mijn god wat ben ik je dankbaar.
sniperium: | Woensdag, november 20, 2019 20:47 |
psyche en cupido, de dwaasheid en de warmte van passie zo verlicht, het leven voor de liefde gezwicht, tot het begrijpt en ziet, | |
Quando: | Maandag, september 19, 2011 14:31 |
Me likes. | |
mucho: | Zondag, september 18, 2011 23:08 |
dank, dank, dank voor dit gedicht ik zal mijn duiten in de grote zak doen |
|
Auteur: Erwin. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 september 2011 | ||
Thema's: |