Lachend leven
waarom moet ik lachen
waarom moet ik vrolijk zijn
waarom is het leven zo lastig
lachen kunnen we wel
moeilijker maken niet
want dat is het al
ik praat teveel
zeg teveel
maak van alles een rotzooi
kan niet stoppen met dom doen
maar niemand die mijn knop uit zet
we gaan maar door
door en door
langzaam verwoest ik mijn leven
en hoezo langzaam
zelf zijn we toch al verdwenen
dat was al snel duidelijk
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, september 21, 2011 01:32 |
| Lachen als je moet lachen. Wenen als je moet wenen. En die knop moet je zelf omdraaien, dat kan niemand voor je doen! Liefs, Jacky |
|
| mucho: | Dinsdag, september 20, 2011 20:25 |
| naar de knoppen ik wacht op de lente en zet een jokertje in |
|
| ellekva: | Dinsdag, september 20, 2011 19:30 |
| Best triest. Toch moet je op de een of andere manier het gevecht aangaan. En terug leven. Vraagt best veel van jezelf, dat wel. Maar het loont. Volhouden!! sterkte! x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2011 | ||
| Thema's: | ||