De donkere dagen.
Het zijn de donkere dagen,
maar ook dit jaar zonder kerst;
dat novembergevoel van koudstaal
dwars door warme liefde laverend
als lavendel op een mestvaalt.
Het is die verwarrende weemoed
van weer opnieuw alleen tesamen
en dan juist die orkaan die deuren sluit
nog voor een stap gezet alweer in bed
en vervolgens ook de luiken uit.
Het zijn de donkere dagen,
zonder licht en zonder tunnels;
zowel begin- als eindeloos...
Maar vooral loos.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Donderdag, oktober 06, 2011 19:25 |
| ja, wat heerlijk voorspelbaar en het alarm gaat ook niet meer af ergens in het midden zonder ogen van storm een vuurtje smeult in restjes |
|
| Godvader: | Donderdag, oktober 06, 2011 13:16 |
| heerlijk beschrijvend...vertrouwde stijl gr. Y |
|
| Quicksilver: | Donderdag, oktober 06, 2011 11:51 |
| alle drie stroven zijn geweldig mooi geschreven in o zo klare taal! lieve groet, dicky |
|
| David Matser: | Donderdag, oktober 06, 2011 11:05 |
| Heerlijk om te lezen! Ook hier is de herfst begonnen, ondertussen.. | |
| mucho: | Donderdag, oktober 06, 2011 09:55 |
| ah het is nog vroeg maar hier gaat alweer het licht uit wat zal ik met de luiken doen? ja joh, doe maar uit:D |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erwin. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||