It's all coming back to me now ..
De dagen die gaan moeizaam
De nachten worden langer
Alles opnieuw belevend
Word ik steeds maar banger
Een angst die ik voel
En met niemand delen kan
Ze zeggen dat ik praten moet
Maar daar word ik niet beter van
Het is gebeurd en geweest
Niets dat het veranderen kan
Heel mijn leven verwoest
En dat door een paar man
Littekens op mijn armen
Maar in mijn ziel vooral
Angstig vraag ik me af
Of ik het nog redden zal
De wil die is er echt
Maar de angst die is zo groot
En dan nog eens de drang
De drang naar de aanlokkende dood
Ik zal dingen moeten verwerken
En een plaatsje moeten geven
Maar kan ik met dit verleden
Ooit nog rustig leven ?
De nachten worden langer
Alles opnieuw belevend
Word ik steeds maar banger
Een angst die ik voel
En met niemand delen kan
Ze zeggen dat ik praten moet
Maar daar word ik niet beter van
Het is gebeurd en geweest
Niets dat het veranderen kan
Heel mijn leven verwoest
En dat door een paar man
Littekens op mijn armen
Maar in mijn ziel vooral
Angstig vraag ik me af
Of ik het nog redden zal
De wil die is er echt
Maar de angst die is zo groot
En dan nog eens de drang
De drang naar de aanlokkende dood
Ik zal dingen moeten verwerken
En een plaatsje moeten geven
Maar kan ik met dit verleden
Ooit nog rustig leven ?
Reacties op dit gedicht
| anne(22): | Woensdag, oktober 12, 2011 12:26 |
| Mooi geschreven en erg herkenbaar, maar het wordt beter, al lijkt dat nu zo onmogelijk. Vecht en houd hoop, dan kom je er wel! Sterkte Liefs anne |
|
| Vannekes : | Dinsdag, oktober 11, 2011 21:23 |
| Geef het allemaal tijd ...dit gedicht geeft perfect weer hoe diep ik 6 jaar geleden zat ... sterkte Meid ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: aDeathGirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||