Gekooide Liefde
als ik niet van mijzelf houden kan,
op zoek naar liefde in de donkere gewelven van mijn bestaan,
wie ik werkelijk ben staat zover bij mij vandaan,
een kracht even ontembaar als een wild dier gekooid en vergeten,
de herinnering van wie ik ben, doet mij bevrijden van deze denkbeeldige keten,
deze gevangenis heb ikzelf gecreëerd, ik ben het zelf die mijn liefde onteerd,
bevrijden deze kracht dat is mijn doel daar zal ik mijn leven aan wijden,
voelend voor mij als onvoorwaardelijke liefde, als houden van,
deze kracht maakt het mogelijk dat ik ook van jou houden kan.
Reacties op dit gedicht
| Yao the Stoic: | Maandag, augustus 27, 2012 22:51 |
| je hebt wel een typefout in je eerste zin, het is '' Wat betekent'' ipv ''betekend''. | |
| Yao the Stoic: | Maandag, augustus 27, 2012 22:49 |
| Before you can love the world you have to love yourself! Essential spiritual truth from the mystical east! Je hebt een mooie wijze van conceptualisatie van een bepaalde sensatie/gedachte/gevoel. Fun to read! |
|
| balance-bianca86: | Donderdag, oktober 13, 2011 17:02 |
| wauw zo denk ik ook! | |
| windwhisper: | Donderdag, oktober 13, 2011 14:10 |
| prachtig om te lezen, hoe je met de worsteling met jezelf weet om te gaan in duidelijke bewoording chapeau!!!!! |
|
| Quicksilver: | Donderdag, oktober 13, 2011 13:57 |
| mooi bevrijdend gedicht! liefde en echt houden van maakt veel mogelijk! lieve groet, dicky |
|
| WitteFee: | Donderdag, oktober 13, 2011 12:50 |
| Wie van zichzelf houdt is in staat ook liefde aan anderen te geven. Je bent het waard om van jezelf te houden. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Feather | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||