Kleuren ben ik even zat
Mijn kleurboek gooi ik uit het raam,
Geef mij maar potlood, zwart of grijs,
Want steeds die roodveeg op mijn wangen,
Brengt me enkel van de wijs.
Laat roze bril maar achterwege,
Levert me al lang niks op,
Moet er even niet aan denken,
Zit maar lastig op mijn kop.
Ook dat groenzien staat me niet,
Maakt me mopperend secreet,
Voel me dan niet eens mezelf,
Liefdevol en niet witheet.
Dus laat de achtbaan mij maar sparen,
Al die emoties, het is me wat,
Verkies het grijze van nuances,
Want kleuren ben ik even zat.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Woensdag, november 09, 2011 10:14 |
| ja, begrijp wel wat je bedoelt even op grijs die schreeuwende kleuren gadverdamme! |
|
| windwhisper: | Woensdag, november 09, 2011 07:50 |
| nadenkend gelezen, hoewel grijs niet mijn kleur is, zie ik toch wel nuances in je zinnen warme groet Cobie goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2011 | ||
| Thema's: | ||