Nog een laatste maal het apparaat
voor de dagelijkse zwarte troost
denkend aan de mooie tijden
van dame met haar karretje
en dan de gezichten van toen
de bende ongeregelde ijver
die me omarmde en leerde
te zwemmen in de regelvijver
ze gingen, één voor één,
alsof ze me de weg bereidden
voor terugkeer naar mijn hart
dat nog klopt voor wetenschap.