Gewoel
Ik zou willen zeggen hoe ik me voel,
Waarom ik elke nacht in m'n bedje woel.
Ik wil het je graag uitleggen,
Maar kan de woorden niet hardop zeggen.
Te bang voor nog eens dat verdriet,
Dat je eerder bij me achter liet.
Mijn gevoelens zijn niet weggegaan,
Ook al heb ik er van alles aan gedaan.
Ik hield je op grote afstand,
Maar mijn gevoelens zijn niet verbrand.
De vlammen slaan om m'n hart,
Misschien wordt t lot nu wel getart.
Maar ik kan het spel niet meer spelen,
als ik deze gevoelens niet met je kan delen.
Ik vind t met jou zo heerlijk en fijn,
Is het zeker dat we niet meer dan dit kunnen zijn?
Waarom ik elke nacht in m'n bedje woel.
Ik wil het je graag uitleggen,
Maar kan de woorden niet hardop zeggen.
Te bang voor nog eens dat verdriet,
Dat je eerder bij me achter liet.
Mijn gevoelens zijn niet weggegaan,
Ook al heb ik er van alles aan gedaan.
Ik hield je op grote afstand,
Maar mijn gevoelens zijn niet verbrand.
De vlammen slaan om m'n hart,
Misschien wordt t lot nu wel getart.
Maar ik kan het spel niet meer spelen,
als ik deze gevoelens niet met je kan delen.
Ik vind t met jou zo heerlijk en fijn,
Is het zeker dat we niet meer dan dit kunnen zijn?
Reacties op dit gedicht
| Roselynn: | Donderdag, november 10, 2011 08:48 |
| Onwetendheid geeft onrust.... maar geeft ook een zekere mate van "veiligheid" De "bel"waarin je je heerlijk koestert wordt niet doorgeprikt .... waarheid kan hard zijn... beter voor je hart ... als je er echt aan toe bent ... zou ik het niet ontlopen.. sterkte []Rose |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Spetter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2011 | ||
| Thema's: | ||