Mijn eerste liefde
Mijn eerste liefde
kwam ik toevallig weer tegen.
En het klink misschien stom
maar plots was ik heel verlegen.
Ik deed gewoon mijn mond niet open
en ben als een bakvis zo snel mogelijk
gaan lopen.
Misschien heeft hij me
zelfs niet herkend,
en is zich niet bewust.
Dat ik nu elke dag zit te denken
hoe teder hij me ooit heeft gekust.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, november 18, 2011 19:02 |
| met wie wij de liefde zo innig verkenden, dat zelfs de herinnering nimmer wennen wil... hans |
|
| youkie: | Vrijdag, november 11, 2011 17:44 |
| weet zeker dat je nog een kans zult krijgen probeer dan om niet meer te zwijgen dikke kus |
|
| wervelende regenboog: | Vrijdag, november 11, 2011 16:50 |
| gelukkig heb je dat kusmoment nog onthouden :D hij heeft iets in je wakker gemaakt :)leuk toch:) mooie avond Marleen wr |
|
| zomerkind: | Vrijdag, november 11, 2011 16:44 |
| haha marleentje:) liefs eddie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mady | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2011 | ||
| Thema's: | ||