zaterdagmorgen
de deur laten wij nog potdicht
enkel wolkenlicht mag erin
op jouw lippen danst al
het schuim van de melk; wij reik-
halzen de dag tegemoet en onze
honingvingers delen de krant
tot een zomer ontwaakt in jouw lach
en plots geurt het naar lavendel
in ‘t simpele van zulke momenten
waar woorden bij elkaar liggen
eten wij later hemel en aarde
en lief ik in jou het gewone
maar meer nog dat lichte beven
in je ogen, echo van onze nacht.
sunset 12-11-2011
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zaterdag, november 12, 2011 13:17 |
| prachtig! gr wr |
|
| Roselynn: | Zaterdag, november 12, 2011 12:35 |
| óok vaniemand houden met een melksnor op zijn lip...tja...i rest my case...dat is echte liefde Ingo! ... mooitje fijne dag[]Rose | |
| Mady: | Zaterdag, november 12, 2011 08:42 |
| Mooi en zo liefdevol geschreven daar kan men alleen maar van genieten, liefs |
|
| windwhisper: | Zaterdag, november 12, 2011 08:39 |
| adembenemed mooi begin van de zaterdag Sunset Ingo warme groet Cobie goede morgen |
|
| trucker klaas: | Zaterdag, november 12, 2011 08:31 |
| een dromend ontwaken ;) prettig weekend ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2011 | ||
| Thema's: | ||