Herfsttotaal
daar sta je dan
als zwart silhouet
daar lig je dan
een hart vol met
lentefleur
zomergeur
stilleven
van die tijd
hoe schitterend ook
je raakt het kwijt
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Zondag, november 20, 2011 19:05 |
| mijn kruin heeft ook herfstperikelen :) ach ,dan maar glad :P .... groet ,klaas |
|
| switi lobi: | Vrijdag, november 18, 2011 13:29 |
| Hoe troostrijk is het, om te weten dat lente terugkeert? Soms laat het je hart dansen. Liefs, |
|
| Rien de Heer: | Woensdag, november 16, 2011 18:45 |
| Kwijtraken is nooit zo fijn, maar soms is het onontkoombaar of gewoon behorend bij de tijd van het jaar..zo is de natuur..... Groetjes, Rien |
|
| ninodepino: | Maandag, november 14, 2011 20:47 |
| vereeuwigd raakt het telkens weer, mooi! |
|
| youkie: | Maandag, november 14, 2011 16:19 |
| ook wij zaken op een dag onze gekleurde haren kwijt liefs |
|
| Klaes: | Maandag, november 14, 2011 15:35 |
| een prachtig schrijven.. watme groet |
|
| windwhisper: | Maandag, november 14, 2011 12:05 |
| adembenemend mooi en toch wat droef en oogstrelend warme groet Cobie goede middag Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Annemieke van der Ven | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2011 | ||
| Thema's: | ||