elke gedicht is zijn laatste...

Ik ben bezig met de bereiding van mijn laatste gedicht,
maar ondertussen wordt ik afgeleid door de één-Na-laatste
Elk gedicht is echter het laatste.
Maar ook het laatste kan veranderen in één-na-laatste.

De tijd die ons rest is als één ademhaling,
autonoom maar ook één aanvulling op onze eigen ademhaling.
Soms wordt ze breder
en soms trekt ze samen.

De tijd die ons rest is niet altijd hetzelfde.
Wat het laatst komt glipt
naar achteren of naar voren.

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Anootje ...:	Zondag, november 20, 2011 16:16
helemaal waar ;) elk gedicht is inderdaad het laatste! Zo had ik het nog niet bekeken toen ik de titel las! Groetjes

mucho:	Zondag, november 20, 2011 10:33
ja, ik dacht wel zoiets jammer, misschien tot later maar weer eens groet, mucho

Roselynn:	Zondag, november 20, 2011 05:59
met Jacky eens! De wereld heeft in de grauwheid van zijn bestaan.... juist nu behoefte aan mooie woorden....diepe gedachten... fijne dag[]Rose

Jacky Van den Berghe:	Zondag, november 20, 2011 02:22
Blijf maar schrijven! Gegroet, Jacky

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 19 november 2011
Thema's: [Delen] [Filosofie]