Het grote paarden-denkhoofd
zo dubbel
het
theater
de lach
het spontane
en dan toch
in je buik
de angst
die omhoog kruipt
zou het zo zijn
of is het onschuldig
zo dubbel
de warmte
de gezelligheid
van samen
aan tafel
samen in een bruincafé
dan toch telkens weer dat voelen
wat me bekruipt
ik weet er
deze dagen
bijna geen raad mee
al is er de fluistering
zie tussen
de donkere dreigende wolken
toch
een glimpje zon
daarom genoot ik tochwel
volmondig
van
"de flat van Jet"
er was een schaterlach
of alles goed komt
is de vraag
maar er over tobben
ach paarden hebben een groter hoofd
denk ik dan maar
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zondag, november 20, 2011 14:02 |
| een bevriende indiaan zei vaak tegen mij over allerhande dingen die met bezorgde gevoelens te maken hadden ''hou het kort'' ik herken dit van jou: iets leuks beleven en dan telkens die tobberijen die boven komen drijven die beletten van het nu moment te genieten maar het is je toch gelukt proficiat :P veel sterkte hartengroet wr |
|
| conan: | Zondag, november 20, 2011 13:17 |
| :-) theater en leven lopen in elkaar, mooi! liefs pierre*** |
|
| zomerkind: | Zondag, november 20, 2011 12:47 |
| olifanten nog groter::) kusss |
|
| karinvangelder: | Zondag, november 20, 2011 12:27 |
| grappig Cobie . ik dacht dat een paard veel denkvermogen had ? liefs x Karin | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, november 20, 2011 11:59 |
| mooi weer!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2011 | ||
| Thema's: | ||