die eenzaamheid
Als eens het geluk weg is
en tranen een laatste hulpmiddel zijn
weet dan
dat ik aan je zijde zal staan
als eens het geluk weg is
en niets of niemand nog bij je is
als het gezang van vogels
je niet meer doet wegdromen
en de geur van een bloemenwei
je onverschillig laat
dan ben ik bij jou
niemand verdient het eenzaam te zijn
en zeker jij niet
en tranen een laatste hulpmiddel zijn
weet dan
dat ik aan je zijde zal staan
als eens het geluk weg is
en niets of niemand nog bij je is
als het gezang van vogels
je niet meer doet wegdromen
en de geur van een bloemenwei
je onverschillig laat
dan ben ik bij jou
niemand verdient het eenzaam te zijn
en zeker jij niet
Reacties op dit gedicht
| jafke: | Woensdag, mei 15, 2002 19:56 |
| je bent een tofe kerel doe zo voort | |
| cindyke: | Vrijdag, mei 10, 2002 19:15 |
| met u aan onze zijde kunnen we niet eenzaam zijn. xxxx |
|
| Jozefien: | Vrijdag, mei 10, 2002 13:33 |
| Niemand verdient dat dus ook een vriend uit de duizend, zoals jij, niet!!!! xXxfienekenxXx |
|
| Iza: | Vrijdag, mei 10, 2002 11:31 |
| Jij ook niet cedric!! Mooi gedicht. Liefs Iza |
|
| Hanneke Eirinn: | Vrijdag, mei 10, 2002 01:22 |
| heerlijke vriendschap Cedric! :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Rivendel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||