ooit heb ik
alle eindjes
aan elkaar geknoopt
mezelf beloofd
die draden
nooit meer op te nemen
ik vlocht er
alle kleuren mee
verfraaide mijn verhalen
gooide ze in zee
om golven te bedaren
maar kon die klus nooit klaren
breide toen mijn
netwerken in recht maar
averechts liet steken vallen
er knapte iets
toen alles aan
een zijden draadje hing
en ik uiteindelijk
de rode draad van leven
niet op hoefde te geven
wil melker
26/11/2011
| M-Rose: | Zaterdag, november 26, 2011 13:30 |
| tijd om wol te spinnen en inslag te weven dus en die grote wonderen van circa 1 weekske geleden ja merci - laat mr komen su -is altywelkom da te verrichten. |
|
| mucho: | Zaterdag, november 26, 2011 09:56 |
| nog even en de wereld draagt hem als een jas:) |
|
| mucho: | Zaterdag, november 26, 2011 09:55 |
| het ware handwerk loopt als een rode draad door het schrijven |
|
| trucker klaas: | Zaterdag, november 26, 2011 09:41 |
| tja waar blijft je houvast in een tijdperk waar alles "draadloos" lijkt te moeten gaan ;) goedemorgen ,klaas |
|
| Mady: | Zaterdag, november 26, 2011 08:42 |
| Het mag al een zijden draadje noemen,onzichtbaar en broos.Ook zijn we soms wel eens te achteloos. Denken niet na en doen domme dingen. Tot we weerom eens wakker worden als het op punt staat te springen. Prachtig gedicht wil heerlijk om te lezen liefs | |
| windwhisper: | Zaterdag, november 26, 2011 07:21 |
| ja dat zijden draadje, waar aan geluk of "leven" hangt de angst voor het breken de angst om dood te gaan, het willen blijven''leven warme groet Cobie goede morgen Wil prettige zaterdag |
|
| youkie: | Zaterdag, november 26, 2011 06:54 |
| goede morgen weer eens graag gelezen prachtig geschreven fijne zaterdag |
|
| Auteur: wil melker | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2011 | ||
| Thema's: | ||