isn't the way.
Op de zolder het speelgoed.
De tijden schieten door mijn hoofd.
Zie ik daar me eerste ondergoed.
wordt ik van tijd beroofd.
Beelden van vroeger,
laten me bloeiennn,
laten me reiken,
naar wat ik nu laat blijken.
Zo veel tegenslagen,
niet op twee handen te tellen.
En ik ben niet aan het klagen,
gewoon niemand het te vertellen.
Gewoon gevoelens kunnen delen,
zeggen als er wat is.
Want al doen we acht jaar schelen,
is er met liefde niks mis.
Als ik om me heen kijk,
ik zie het overal.
De wereld is rijk,
een bijzonder geval.
De ster aan de hemel,
die nooit beweegt.
Leven als een mol,
of hoe een arend leeft.
Kijk naar het leven,
en zie om je heen.
de mensen doen streven,
naar macht, ze worden gemeen.
Maar ik ben wie ik ben,
en zal doen waar ik het beste in ben.
Schrijven met pen,
dankzij jou liefde, geestelijk zen.
I hope,
i must.
I believe,
yes i trust.
But this isn't the way.
so here the last things i say.
I'll be quite, and wait for you.
till that, in dreamland with you.