Nog scherpt de rots
nog scherpt de rots
geef mij
de stenen
die je vindt
wil de
gedachten zien
van generaties lang
hun zicht in
het weerkaatsend licht
heeft ze gerond
door water
wind en ijs zijn ze
schitterend gepolijst
zo kwamen
de lagen bloot van
hun vloeibare dromen
samen zijn we
ooit ontstaan maar
alles is een eigen weg gegaan
nog scherpt de rots
en laat zijn tanden zien
maar aan de voet ligt al zijn trots
wil melker
02/12/2011
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Vrijdag, december 02, 2011 21:18 |
| Mooi mooi Wil. Fijn weekend, Groet, Hilly |
|
| karinvangelder: | Vrijdag, december 02, 2011 18:14 |
| heel mooi Wil jouw stijl van schrijven ! lieve groet x Karin | |
| mucho: | Vrijdag, december 02, 2011 17:25 |
| we zien de stenen die overblijven kaal, onverwoestbaar en door en weer en wind de woorden worden gedragen iedereen die er wat vindt:) |
|
| witteroos: | Vrijdag, december 02, 2011 10:40 |
| woww, wat mooi beschreven. Een pracht van een dag gewenst. Liefs, Marian | |
| trucker klaas: | Vrijdag, december 02, 2011 07:45 |
| een fraai evolueren goedemorgen ,klaas |
|
| windwhisper: | Vrijdag, december 02, 2011 06:05 |
| wowwww, de eenheid van leven en dood, de eindigheid, maar dan tochh de trots van nalaatenschap in de natuur mooi mooi mooi goede morgen Wil ik wens je een mooie dag warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2011 | ||
| Thema's: | ||